روایت عاشقانه‌های شهدای ورزشکار | شهادت با طعم پهلوانی

به گزارش شهرآرانیوز؛ عباسعلی عظیمی با تربیت‌بدنی آموزش‌وپرورش همکاری می‌کرد و در مسابقات مختلف ورزشی حضور می‌یافت. او همیشه این سخن امام راحل را بر لب داشت و می‌گفت: سعی کن پهلوان باشی نه قهرمان. وی به‌دلیل حضور در میادین ورزشی و شرکت در مسابقات، دوستان فراوانی را دور خود جمع کرده بود. آخرین‌باری که می‌‎خواست راهی جبهه شود، پای چپش در تمرینات ورزشی در رفته بود، اما بااین‌حال به جبهه عزیمت کرد. عباسعلی ۱۲ آبان ۱۳۳۵ دیده به جهان گشود. پس از خدمت، در آموزش‌وپرورش استخدام شد و به‌عنوان معلم مشغول به کار شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت بسیج در آمد و در فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی و مذهبی حضوری فعال داشت.

 

چندماه بعد به جهاد سازندگی رفت و در تشکیل بسیج منطقه ۴ سهم بسزایی داشت. ثمره ازدواج وی ۲ فرزند بود. عباسعلی عظیمی در سال ۱۳۵۹ به خدمت فراخوانده و عازم جبهه شد. او پس از پایان خدمت، چون قبل‌تر با سپاه همکاری می‌کرد، به سپاه ملحق شد و دوباره آبان‌ماه ۱۳۶۱ راهی منطقه شد. وی شب قبل از شهادتش خواب می‌بیند که فرزندش می‌گوید بابایم شهید می‌شود و صبح به دوستانش می‌گوید من امروز شهید می‌شوم و در هوای سرد صبحگاهی، غسل شهادت می‌کند. او همان روز، یعنی ۲۵ آذرماه، در منطقه گیلان‌غرب بر اثر اصابت ترکش و تیر مستقیم دشمن به شهادت رسید.